υπερασπισου το ψεμα σου στην αληθεια μου

ψαχνω ακομα να βρω ενα τελειωμενο γιατι σε ενα διαφανο κουτι που μου αφησες να κοιτω.δεν βρισκω εξηγηση σε σχεδον τιποτα.κι οταν τη βρισκω ξερω πως κατι κρυβεται ακομα απο πισω.

δεν υπαρχει κατι δεδομενο μεσα μου και ποσο με τρομαζει που φτασαμε εδω.

γιατι στον δικο μου οριζοντα δεν υπηρχε αυτο το εκνευριστικο ψεμα,αυτο το ανουσιο παιχνιδι του κρυφτου απο την αλη8εια.τη δικια σου,τη δικια μας,των θελω στην τελικη.
ειναι ασχημο να ξερω πως φυλακισμενος ησουν μονος σου και χωρις προσταγες στα δικα μου χερια.

κι εγω ο βλακας που κοιτουσα τη θαλασσα κι με αποκαλουσα τυχερη που βρηκα το πιο τιμιο βοτσαλο......κοιτα πως αλλαζουν οι καιροι,πως γεμισαν παλι θαλασσες τα ματια μου.μπροστα σε ενα ακομα εγω.που δε πεφτει σαν την τροια μα με κοιτα αγερωχο μερα παρα μερα.για πιοκιλια...ισως?