danteles plastikes se patwmata gyalina

το να γραψεις κατι πολιτικο ή αντιστασιακοαναρχοαυτονομο αυτες τις μερες ειναι σαν το μαυρο για τους μεταλαδες.με συγχωρειτε δε θα παρω.φυσικα δεν απεχω.απλα τα σημαντικα και η ιεραρχια των πραγματων στο μυαλο μου,δεν εχει τα πολιτικα σε πρωτο πλανο.
τα σημαντικα για μας,μοιαζουν να ειναι τα ιδια οπως καθε μερα.μεχρι που γινεται η μεγαλη αλλαγη,ενα βιαιο ξυπνημα στον καθημερινο σου ληθαργο.τοτε τα βλεπεις ολα λιγο αλλιως.τοτε εκτιμας τα μικρα.που παντα παρατηρουσες κι αγαπουσες.ποσο μαλλον τωρα.
τοσο διαφορετικοι κι ολοι ιδιοι.ο καθενας με τον τροπο του,με το περπατημα του.
αρκετες φορες προσπαθω να μπω στα κεφαλια των αλλων να δω τι σκεφτονται,γιατι και πως.οχι επειδη ειμαι περιεργη μα κυριως επειδη η παρατηρηση των αλλων,κατα καποιο περιεργο λογο,με κανει να σκεφτομαι τα δικα μου καθημερινα αλλιως.
ξεμεινα απο παρομοιωσεις και στιχακια με αστερια.ακομα τα βλεπω,ακομα τα σκεφτομαι,κτλ κτλ.
αλλα ειπαμε.ειναι θεμα προτεραιοτητων.
μα ακομα κι ετσι....ειμαι ευτυχισμενη.και ειναι ομορφα εδω.κι ας πεφτω.για μας ειναι τα δυσκολα:)