dead end

εχε το νου σου στο παιδι γιατι αν γλιτωσει το παιδι υπαρχει ελπιδα.....

παιδια μεγαλωμενα με ακραια προτυπα

με επιλογες που δεν εκαναν ποτε

με πληγες ανοιχτες

με ματια δακρυσμενα απο τα χημικα

κυνηγητο-κρυφτο-κλεφτες κι αστυνομοι.....για μια φορα σε εξωμιωτη αληθειας

κριμα

που το αιμα δεν ειναι κοκκινη μπογια σε ταινια

κι οι σκηνες που ζουμε δεν περιεχονται σε κανενα απο τα "κακα" βιντεοπαιχνιδια που μασ απαγορευουν.


λυπαμαι χασατε.

μα κι εμεις.χανουμε συνεχως.

δε με νοιαζει αν ειχε τατουαζ η σκουλαρικια,αν ηταν παναθηναικος η ολυμπιακος,δε με νοιαζει αν ειχε χωρισμενουσ γονεις η μη.δε μου κανει τεραστια διαφορα που καναμε μαθημα στις ιδιες αιθουσες,που καναμε τσιγαρο στα ιδια σκαλακια.οπως δε με νοιαζει αν ηταν ασπρος μαυρος κιτρινος.με νοιαζει που συνειδητα σιωπω για να μη φανω αντιεξουσιαστρια η αναρχικη επειδη απλα εχω αλλες ιδεες απο τις συμβατικες.ανθρωποι ειμαστε κι εσυ κι εγω εκεινος.μονο που ξερεις αυτος δεν αναπνεει.δε μπορει να αλλαξει κατι.αρα ειναι σειρα μου-σου-ΜΑΣ!

με νοιαζει που υπηρξε ενα γαμημενο κεφαλι που πατησε τη σκανδαλη.με νοιαζει που παντα υπαρχει μια σκανδαλη οταν παω να απλωσω τα ονειρα μου,οταν παω να πω τη γνωμη μου.αορατη η μη.και με σημαδευει.στη καρδια και στο μυαλο.και με φυλακιζει μπροστα σε μια οθονη στην προκειμενη.

συγκρατημενη εκφραση,συγκρατημενα βηματα,ιδεες,εικονες,ονειρα και σκεψεις.

σκοτωσε με ακομα μια φορα.γιατι ερχονται κι αλλες.