εγω μπλε κι εσυ πρασινο η μηπως το αναποδο δε θυμαμαι πια.εγω ξερω.επελεξα να μη θυμαμαι μπλε η πρασινο

δεν μπορω να κοιμηθω.
δεν μπορω να σηκωθω απο το κρεβατι το πρωι.
ουτε να περπατησω.παραπαταω πολλες φορες.
χανομαι μπροστα απο την οθονη και ταξιδευω,χωρις αποσκευες και γυρναω κενη οπως πηγα.
μεχρι και η δουλεια μου παιζει μαζι μου το ιδιο παιχνιδι με σενα.
σημερα ελεγα ευχαριστα νεα.αυριο θα λεω δυσαρεστα και σκληρα.μεθαυριο θα τα ζω.και τα 2?
πιανω τον εαυτο μου να λεει πως φταινε ολοι.
εγω φταιω που αποκοιμιεμαι με το αγαπημενο μου ραδιοφωνο και τα γραμματα σου.
γιατι μονο εκει ειναι που εισαι μονος και δεν σε πιεζει κανεις.οταν γραφεις.γιατι μονο εκει ακουω τραγουδια που εχουν κατι απο σενα.
η πρωτη φωτογραφια που μου τραβηξες,το πρωτο μας φιλι,το πρωτο μας κολλημα,το χαμογελο σου οταν το τραγουδας εκεινο,τις κυριακες,το χαμογελο πριν ακομα ανοιξω τα ματια μου,το μου λειπεις σε στιχους που χτυπανε βαθεια.
φοβαμαι ναι.
ειναι ενα τραγουδι που δεν παιζει ουτε σε αυτο ουτε σε κανενα ραδιοφωνο.το κλιπ του εχει εμας.ειναι εμεις και ολα αυτα σε ενα.δεν εχει ιδιους στιχους ποτε.ολο αλλαζουν.
και σ'αγαπω για ολες τις αγκαλιες που με εκαναν να μη φοβαμαι.και σε ευχαριστω για ολα τα χαδια που με τον τροπο σου με εκαναν να νιωθω εγω.
δεν ειναι ο πονος ποτε η συνειδητοποιηση της ελλειψης.
ειναι οι ανασες που δεν μπορεις να ολοκληρωσεις,ειναι αυτο το κατι που κανει την καθημερινοτητα να μοιαζει αντι για γκρι πολυχρωμη.ειναι ολο αυτο το μεγαλο τιποτα που σε πιανει απο το λαιμο και σε σερνει.
και κανεις οτιδηποτε μπορεις να του ξεφυγεις.
μα ξερεις κατι,κανενος συμβουλες και κανενα γιατροσοφι δε βοηθαει.
ελα να μου πεις σε 10 χρονια,ομορφα λογια.
θα χω γερασει και θα ειμαι γκρι.
και οσα χρωματα κι αν μου πεταξεις κανενα δε θα με αγγιζει.
γιατι χρωματιζομαστε απο αυτους που μας αγγιζουν.
οταν δεν επιλεγουμε τις πληγες μας,τοτε μοιαζει ακατορθωτο να κλεισουν.θελουμε τα σημαδια να τα δειχνουμε περηφανα.γιατι αυτα ειναι αποκτηματα κι οχι λαθη η σωστα.

δεν ξερω πως το εκανες.αλλα εχεις κανει 2 κινησεις ματ.κι εγω σκακι δεν ξερω ουτε καταλαβαινω.πες μου πες μου τι χρωμα να διαλεξω χωρις εσενα μακρυα απο σενα μαζι με σενα αφου εσυ εισαι το χρωμα μου .
κι εγω?
δεν υπαρχει εγω