Δευτέρα, Ιουλίου 12, 2010

γιατι ακομα δε σκαω

περιμενω.
τι περιμενω μη με ρωτας.
τα ιδια ψαχνουμε κι ας μη το ομολογουμε.

μια αληθεια δυνατη να κρυφτουμε μεσα της
γιατι δεν αντεχουμε τα ψεματα
τα γνωριζουμε πια με το που στριβουν στη γωνια
δε μας φτανουν.αλλιως ισως ειναι και πιο βολικα απ την αληθεια.

περιμενω.
κι ας τρεμω μη δεν ερθει το τρενο
μη δεν ερθεις εσυ
μη δεν ερθει η ζωη που περιμενω.

περιμενω να ρθει αυτο το καλοκαιρι.
να με πνιξει στα χαμογελα και στην αμμο που τρυπωνει παντου για να σε κανει ενα με κεινη.
περιμενω να λιωσω απο τη ζεστη και να ψαχνουμε χαρτες μαζι.
γιατι ειναι ομορφο το χασιμο να ξερεις.
σε κανει να νιωθεις αρχοντας του ειναι σου.μεγαλο πραγμα.

σε ασπρες οθονες,πολυχρωμα θελω κι ανομολογητα μου λειπεις.

θα ερθει αυτο που περιμενεις.ισως με μενα ισως με καποια αλλη.
μα θα χω νικησει αν τα βραδυα καμια κουβερτα δε σε κραταει οπως σε κρατησα εγω.
καληνυχτα,μην κλαις.κι αν δεν ερθει αυτο το καλοκαιρι,ισως στο χειμωνα βρουμε κατι να μας τυφλωσει.

ισως παλι μας κρυβεται καλα και ειναι στη γωνια.
απλα περπατα και θα το βρουμε.οι θησαυροι δεν ειναι πια κρυμμενοι