ποτε δεν μας καταλαβαινουν οταν ειμαστε κοντα
μονο οταν κανουμε δυο βηματα μες το σκοταδι
κι αλλα δυο μες τη χαρα
τοτε σαν να τους λειπουμε
σαν να μας ψαχνουν
δεν ξερω γιατι
αναρωτιεμαι γιατι
τοσες απωλειες και τοσα παραμυθια.
αφου η αληθεια ειναι πως αν τα θελαμε ολα
θα τα ειχαμε ολα
μα εμεις αναποφασιστα τερατα
σαρκοβορα
δαγκωνομαστε και δαγκωνουμε
αναγκες
μεγαλες αναγκες
αγαπες κι αγκαλιες
αραγε
η καρετα σε θυμαται.εσυ?
