τα πιο πολλα στα ειπα την ωρα που κοιμοσουν

τα πιο πολλα στα ειπα την ωρα που κοιμοσουν
δεν θυμασαι και πολλα
κι εγω μερικες φορες ξεχνω
θυμηθηκα εκεινη τη γιαγια με το μαγιω το μαυρο
στην παραλια που μασταν ευτυχεις κι ερωτευμενοι
ζωη σαν ονειρο 
ισως ηταν η ιδια που φετος δυο ή τρια απογευματα τη βοηθουσα να βγει απο τη θαλασσα
μη μ αφησεις να γερασω μοναχη
ειχα σκεφτει ενα ξημερωμα που εβλεπα τα χελωνακια να πηγαινουν στην καινουργια τους ζωη

δεκατρια κιλα αναμνησεις
γυρω στα εκατο κιλα
ποιος τα εστειλε και που τα χρεωσε 
εχω ενα τιμολογιο εδω
κατι κωδικοι περιεργοι
τα εβαλα στον μεταφραστη και μου βγαλε οτι ειναι ολα φοβοι

ολα οσα ηθελα να σου πω
τα φαγα.

εξελισσομαστε
εσυ
 κατι πιο ομορφο σαν το κρασι στο βαρελακι το μικρο 
εγω
δε ξερω

ηρθες παλι
εκει κοντα στο ξημερωμα
ειχα βυθιστει σε ενα ονειρο κι εψαχνα τις τσεπες μου
ησουν εκει
για λιγο
και ελαχιστες οι φορες που τουτο το κρεβατι σ εχει δει
δεν εχει ματια γι αλλα ονειρα
ειναι που σε βλεπω εγω σαν ειναι μου