matia agaphmena

-Γιατι δε μιλας?
-Κοιταω τα ματια σου.
Σημερα εγινε κατι απροσμενο.
Μετα απο καιρο η φωνη σου.
Στην αρχη δεν σε καταλαβα.Ευτυχως παντα το παιζω ανετη κι ετσι γρηγορα τα διορθωσα.
Τουλαχιστον ετσι νομιζα.
Καηκαν τα ματια σου μου ειπες.
Κι εγω χτες ειχα κολλησει και κοιτουσα τις φωτογραφιες μας απο παλια.Σιωπηλη συννενοηση?τα ματια μου αναμενα τσιγαρα στις φωτογραφιες μας.Τα δικα σου τωρα κλειστα.Δε μπορω να πιστεψω τι εγινε.Ποτε δε ξεχναμε τα ματια.Ματαιος κοπος να προσπαθησουμε.Και τα δικα σου ποσο ξεχωριστα.Παντα υγρα σαν δακρυσμενα κι ομως τοσο χαμογελαστα.Τωρα κλειστα.
-Γιατι δε μιλας?
-Μπορω να σου δωσω τα δικα μου να κοιτας?
Τωρα σιωπη,δε με κοιτας.