κοκκινο μπαλονι

κοκκινο μπαλονι στον ουρανο μου

με μπλε ματια που δε ξερεις πως σε ντυνουν

ορισμος μιας ελευθεριας αλλιωτικης

εκι που οι φωνουλες μεσα μου ταυτιζονται με τα εξω

κι οσα φωτα της πολης κι αν κοιτω

κανενα δε σου μοιαζει

θυμασαι...κιτρινα ασπρα κοκκινα.....το πρωι μπαλονι κοκκινο στον ουρανο μου

που τυχαινει και το βρικσς να πεταει πανω μου οταν το χρειαζομαι

το βραδυ ομως?

που κοιμιζεις τα ονειρα σου

σε απαιτιτικες αγκαλιες οπως ολοι,ή στην αμμο αγκαλια με ταστερια?

τιποτα δε μας δενει στο μυαλο τους

κι αυτο ειναι που μας κρατα κοντα...

εγω θα φυγω,εσυ να σαι στον ουρανο και να βολταρεις