Πέμπτη, Ιανουαρίου 28, 2010

arage yphrksame pote?ΝΑΙ ΑΚΟΜΑ

ενα ακομα.κατι ακομα.καποιος ακομα.καποια ακομα.

δεν θελω να ειμαι μια ακομα αναμνηση.ενα ακομα κομματι χαραμισμενο.
ολα οσα φτιαξαμε ηταν αληθεια κι εμοιαζε με ονειρο.οσα δε θελεις να θυμασαι.
ολα αυτα μπορεις να τα μειωσεις αλλα ακομα και μικρα θα λαμπουν.και εμενα με κανουν πλουσια.ακομα και τα ασχημα,το οτι μπορεις και μπορω και τα αντεχουμε,λεει κατι.για μια φορα δεν ηταν κατι ακομα συνηθισμενο,κατι ακομα ιδιο με ολα τα αλλα,κατι φθηνο και ευκολο.
μια ακομα με ολες τις συγκρισεις που κανουν ολοι.
αυτο δε θελω να 'μαι.
να παλευεις για να φτασεις στον ουρανο.
να μην παλευεις για να μεινεις στα ιδια.στη βολεψη.στα ευκολα.
να γυριζεις στο σπιτι το βραδυ και να ειναι αδειο,δεν ειναι ωραιο.
ολοι οσοι το ζουμε να το ωραιοποιησουμε θελουμε.και το κανουμε.
κι οσοι θελουν να μειωσουν οτι εχεις το κανουν με ευκολια.
να μειωσουν οτι εχουν η κανουν η να δουν την αληθεια τους αποφευγουν.ολοι.
εγω δε θελω.
ειναι ο μονος εγωισμος που μου επιτρεπω.
να μην ειμαι αλλη μια.να ειμαι εγω.
να προσπαθω για οτι νιωθω και να σκιζω τον εαυτο μου σε κομματια αν κατι πιστευω οτι το εχει αναγκη.
το ευκολο ειναι να αποποιηθεις οτι σε ξεβολευει.
το δυσκολο ειναι να παλεψεις,να ζησεις,να το βαλεις μπροστα σου και να δεις μεσα του.να δεις την αληθεια του.
Παρε μου το ειναι,το ειναι ολων των στιγμων,ολων των μπλε ουρανων κι ολες τις ανασες μας και την ψυχη μου ολοκληρη
τσακισε τα,
καντα χιλια κομματια
και σαν σκουπιδι πεταξε τα
στην τελευταια γωνια του δρομου,αν θες
αλλα θα ειμαι εγω,
οχι αλλο ενα ακομα.οχι αλλη μια ακομα.σε κανενος την παρασταση.
κι αν γιναν ολα σε αυτη τη ζωη,τοτε....τοτε ο καθενας μεσα του οσο και να μη θελει να το δει,θα ερθει η ωρα που θα αντιμετωπισει την αληθεια του.την αληθεια μας