Κυριακή, Απριλίου 03, 2011

blueman


                                   "Απογευμα...7 η ωρα.... Αρχισε να δροσιζει,επεσε κι ο ηλιος. Τωρα ολα ειναι καλυτερα στο χαμηλο φως. ξεβαψαν και τα χρωματα. Χτυπιεσαι στις ξερες του μυαλου σου. Εχεις χαθει για λιγο στο απεραντο της μοναξιας. Το χρειαζοσουν αυτο το ταξιδι. Ταξιδι για να γιατρευτεις. Μονο εσυ ξερεις τα μονοπατια που σε γαληνευουν. Ποιος αλλωστε αν οχι εσυ? Περπατας μονος και νιωθεις σαν θαλασσα. Χωρις βιαια κυματα σημερα,χωρις επισκεπτες στο τωρα σου. Στα ποδια σου η αμμος χανεται,πατιεται,προσπερνιεται. Ειναι αυτη που σε κανει να προχωρας. Φτιαχνεις μουσικη,μοιαζεις με τραγουδι. Χωρις καλωδια,χωρις φωτακια,χωρις καρδουλες κι αστερακια. Χωρις δακρυβρεχτες ιστοριες,ουτε παθιασμενα λαθη. Το μεσα μας, κανεις δε το οριζει-δε χρειαζεται λεξεις και ιστοριες φαντεζι. Μοιαζεις με τραγουδι. Νοτες που αποχαιρετουν τη μερα. Σβηνονται τα δακρυα,γινονται ενα με την αμμο και δε θα δουν ποτε το φως της μερας... Εχουμε ωρα μεχρι να ξημερωσει.... Και περπατας... Και μοιαζεις με τραγουδι... Ενα μπλε τραγουδι...."
To παραπανω το χω γραψει γιαυτο το μερος.δεν εχω παει ποτε.εφτασε στα χερια μου για να ηρεμησω.Ειναι καποιο παραλιο κρητης ή Γαυδος.Δε θυμαμαι πια.δεν εχω παει ποτε.05/12/2007