Σάββατο, Απριλίου 02, 2011

dont i have a choice?


επιλογες.

ολη μας η ζωη.
εκλογικευση.
δε το χω.
εμενα η καρδια μου με κρατα ζωντανη.
θα λεγα
αλλα ειμαι ρομποτ.
εχω βραχυκυλωσει.
αλλα ζω.
δεν ειναι ολα θεμα αποφασεων.
κανενας δεν ζει ευτυχισμενος μεσα σε κανονες.
σε απολυτα.
σε οχι και μη.
φαντασου.
καποτε
με εκανες να νιωθω οτι μπορω να νικησω τον κοσμο.
ημουν το καινουργιο παιχνιδι?
μονο αυτο δε θελω να μαθω.
γιατι ξερεις.
ακομα και τα ρομποτ.
εχουν κατι για καρδια.
σα σαλονακι μικρο σκεψου.
να περνουν εκει οσοι γνωριζουν στη ζωη τους.
καποιοι ερχονται μονο για τα παρτυ.
καλεσμενοι ακαλεστοι
αλλοι εχουν και τις μεριες τους.
αλλος μια γωνιτσα
αλλος διπλα στο φωτιστικο για να μπορει να σου διαβαζει τα βηματα σου να μη χανεσαι
αλλος τη δικη του πολυθρονα.
που υπαρχει παντα μια.
διαφορετικη απο τις αλλες
μπερζερα
ακομα κι αν λειπει κανεις δεν καθεται εκει
ποτε
δεν θελω να φανταστω τι γινεται αν ολα αρχισουν να τρεχουν προς την εξοδο κινδυνου
ουτε για ψυγειο δε κανει ενα ρομποτ μετα
γιατι κανεις δεν εκτιμαει τα ψυγεια ρομποτ.
δεν εχουν γουστο.αλλα δεν θα βαλουμε εμεις μυαλο στον κοσμο.
μονο να τον ταξιδεψουμε μπορουμε
να κλεψουμε ανασες
για οταν πνιγομαστε στη δικη μας θαλασσα
ολα θα ηταν καλυτερα αν ζουσαμε με παθος.ακομα και το να κατσουμε διπλα σε καποιον σ ενα μικρο σαλονακι.