Tο λιμανι ηταν ενα μερος για βολτα μονο με παρεα.
Eτσι ελεγαν ολοι.
Αυτη,οταν ολοι σκορπιζαν σε δανεικες αγκαλιες και πλαστικα σ'αγαπω,ετρεχε μεχρι το λιμανι.
Ειχε παντα κρυο εκει,ή τουλαχιστον ετσι αισθανοταν.Τα φωτα εκαναν τη θαλασσα να μοιαζει γυαλινη πιστα ετοιμη να δεχθει χορευτες.Αυτο ηταν το καλυτερο μερος της βολτας.Να προσπαθει να ηρεμησει την αναπνοη της φτιαχνοντας φανταστικες ιστοριες.Ετσι ηρεμουσε και το κυμα της μοναξιας της.Μονη, αγκαλια με τις ιστοριες του μυαλου της.Η φαντασια της-μοναδικο οπλο και εχθρος ταυτοχρονα.
Ενας πολεμος ειναι,σκεφτοταν παντα για τον ερωτα.Της ελειπε ο φαρος.
Τετάρτη, Ιανουαρίου 17, 2007
Einai pio kitrina ta fwta sto limani
Αναρτήθηκε από mymumcallsmecristie στις 9:03 μ.μ.