shiny empty boxes σαινι μου

ελευ8ερια διοικουμενη απο αλλους δε λεγεται ελευ8ερια.
οσο πολυ κι αν θες να με πεισεις για το αντι8ετο δε 8α τα καταφερεις.
ειμαστε διαφορετικοι και καθ΄ολα ιδιοι.απλα ο κα8ενας σκεφτεται και πραττει αλλιως.

αλλοι με το κεφαλι κι αλλοι με τα γεννητικα οργανα.


οτι λαμπει δεν ειναι χρυσος,ουτε ο πριγκιπας με τη γυαλισμενη στολη του.σκατα packaged ειναι.

το τρενο εφυγε κι μεις κοιταμε τα εισητηρια του χτες.μαλακα οχι αλλο

αστερια στα αυτια μου αστερια στα χερια μου αστερια στο λαιμο μου

σημερα εβαλα πλυντηριο και νομιζω ξεβαψαν τα μισα.

αυριο ελεγα να φορεσω το πουα μου φορεμα
αλλα
φοβαμαι
μην τους τυφλωσει

(αυτο του )
κανενα


χαμογελο.
so stick to the plan
.black.


με ξεβαμμενα αστερια που πας?γιατι με ξεβαμμενα ολα τα αλλα σε βρισκουν κουλ.

γνωρισα καποτε ενα κοριτσι που ειχε τοσο εντονα χρωματα,που κοντεψα να το αγαπησω βαθεια.μεχρι που στα δυσκολα ειδα ποσο ασπρη ηταν η χαρα της,ποσο γαριασμενα ηταν οσα σε μενα φαινονταν ζωντανα το βραδυ.μη δεις γκομενα πρωι μετα απο ξενυχτι ενα πραγμα.

ηρθε ενα τζιτζικι τις προαλλες που ελεγα πως ζω,και με κοιταζε θλιμμενο.
τοτε καταλαβα πως θλιψη προκαλλει η αδυναμια να κρυφτεις απο τις πληγες σου.



μα τελικα,εγω ειμαι καλυτερη απο σενα,που χαιρεσαι να γινεσαι τροπαιο εγωισμου του καθενα.

μπλα μπλα μπλα i hate u all except the ones that really know that i dont.οσοι εχουν αμφιβολιες ειναι στη λιστα.ιαξ

παρανοια σαουντζ ναις ιν ντισπεαρ

δε ζεσταινομαι πια.
σιωπηλος παρατηρητης.

δε ξερω αν θα περασει.

παντως αλλα περασαν.αρα και μαυτο κατι θα γινει.

ισως κοιμηθει παλι ο ηλιος απο την αλλη πλευρα.

ισως βρω χρονο και κοιμηθω κατω απο τα αστερια και εξαγνιστουν ολα.η τα παρει το κυμα.τι με νοιαζει....

αυριο θα πνιγω παλι μεσα στην κουπα μου οπως αλλοτε και θα χαθω στον πλανητη της δουλειας.για να μην επιτραπει η εισοδος στισ σκεψεις.

ποιος το ξερε πως θα γινοταν ολα αυτα....

επειδη καποια μικρη κοιτουσε το παραθυρο κι ονειρευοταν,επειδη καποια στιγμη θελησε να μαθει τους αλλους να ονειρευονται.και χαθηκε εκεινη,σε μια απογειωση τραμπολινου,που μετακινη8ηκε για να χτιστει αλλη μια γκρι πολυκατοικια.

και τωρα που ειπα γκρι.ποσο αχρωμα κι ουδετερα ειναι αυτα που ζεις?φορα παλι τη γκριζα ψυχη σου και περπατα.εγω θα ξερω παντα σε ποιους δρομουσ περπατας κι ας κρυβεσαι πισω απο τα κατα κυριο λογο @@ "αθωα" ψεμματα σου......

οσο κι αν αγαπας τα ζωα,πρεπει να αρχισεις να πατας τα σκουληκια που σε τρωνε.

το καραβι?χα8ηκε

ειναι αυτη η ζεστη που οσα παραθυρα και να ανοιξω

δε μπορεις να βγεις απο το δωματιο.

πλανιεσαι εδω μεσα και πνιγομαι.

χτυπαω στους τοιχους σαν τους παραφρονες.

δεν εχουμε και μεγαλες διαφορες.

σαν τα αγρια ζωα,ασχημο να εξημερωνεσαι τελικα.

μετα σου λειπουν πραγματα που δεν ηξερες πως υπαρχουν μα σου εγιναν αναγκες.

οπως αυτες οι αγκαλιες που αποκοιμιζουν.

κοιμησου τωρα αν μπορεις,κι αν θες περνα απο τα ονειρα μου

οπως το ξημερωμα η δροσια απο το παρα8υρο

σαν να εξαγνιζει τα πνευματα και τις χιλιαδες μαχες

μεταξυ μας και μεσα μας