Πέμπτη, Μαρτίου 24, 2011

Ελπιδα θα την εβγαζα την γατα αλλα δε θα στο λεγα ποτε*

της χαρισε μια πεταλουδα

κι αυτη για να μην πεταξει μακρυα
την εβαλε μεσα της
αριστερα στο στερνο της
να αναπνεει
να μπορει να πεταει
ομορφη καταραμενη
αφου μαραθηκαν τα φτερα της
κι αυτη ελεγε
μη σκας
γεννηθηκα με φτερα
μολις βρεις τα δικα σου
θα πεταξουμε μαζι

κι ετσι πορευοταν
κι ετσι χαμογελουσε
ειχε την πεταλουδα της να χτυπαει στη θεση της καρδιας