εχω εναν κομπο

μη μου κακιωσεις που δεν εχω γραψει ουτε δυο γραμμες
σ εχω στο νου μου  ξερεις
μωρε οι ανθρωποι με ευγενεια δεν εχουν εκλειψει
ειναι που ξεχνιουνται
παρασερνονται
γινονται ενα με το περιβαλλον τους
κι αν ειμαστε υπερ
ειναι γιατι αγαπαμε τις εξαιρεσεις
θελω να πω
κοιτα
οι πιο πολλοι
φορανε προσωπεια
λενε παμε παρακατω
και σβηνουν στιγμες ψυχες χαμογελα
χεσε με
ειμαστε αληθινοι
εχουμε καλες και κακες μερες
ονειρευομαστε
βριζουμε φωναζουμε σπαμε
πηδιομαστε αγανακτουμε
χαμογελαμε ιδρωνουμε
κοιμομαστε βαριομαστε
διασκεδαζουμε αγκαλιαζομαστε
κλαιμε
τρωμε

σιγα που δε θα κατεληγα εκει

//η αληθεια ειναι πως τις προτεραιοτητες δεν τις θετουμε εμεις,αρα οχι,δεν μπορω να σου κακιωσω