it hurts to bleed/nobody asks why

κι εισαι εκει.και δεν υπαρχει κανενας εκει.και ολα γυρω ειναι κοκκινα.
και ξερεις οτι πρεπει να ζησεις σ'αυτο το κοκκινο κελι για καιρο.
και περιμενεις να σε ρωτησει κανεις αν συνηθισες και δε το κανει κανεις.
και περιμενεις αυτος που στεκεσαι πλαι σου να το παρατηρησει κι αυτος κοιταει αν οι καλτσες του ειναι ισιες.
και περιμενεις ποτε θα σε ακουσουν που φωναζεις κι αδικα περιμενεις.
δεν ειναι ολες οι φωνες ιδιες
και αν γεννηθηκαν χωρις αυτια ειναι η παρηγορια σου.
λυπαμαι χανεις.
γιατι εσυ φταις που περιμενεις κι οχι αυτοι που δεν ακουν και δε βλεπουν.που δε κοιτουν πιο προσεκτικα.να λυσεις τα προβληματα σου.


και περιμενεις να σε κοιταξουν που αιμοραγεις και βαφεις τους τοιχους σου.
αλλα ποτε καταλαβαινουν οτι κοπηκαν τα φτερα σου οσοι δεν σε θελουν να πετας?

αυριο θα ειναι μια αλλη μερα κι ο ηλιος τα κοκκινα θα τα δειχνει ροζ.
κι εσυ δεν εισαι εδω.
ησουν ποτε?
ειναι μικρο το κελι δε θες να στριμωχτεις

γιατι για να εισαι πρεπει να το θες με ολο σου το ειναι.
οι εγωισμοι που δε χωρουν στην αγαπη ειναι αυτοι.