κοιτα με κατι προσπαθω

ξυπνησε.

ψεμα.

δεν κοιμηθηκε και πολυ.βηχας βλεπεις...

αναψε το θερμοσιφωνα και εφτιαξε καφε.

δεν εχει χρονο για πολλες σκεψεις.

τρεχει.οχι γιατι φευγει.γιατι δεν αντεχει αλλο το τιποτα.
την βλεπω καθε μερα να γερναει με ταχυτερους ρυθμους.
και με κοιταει μες τα ματια σαν να ψαχνει δικαιολογιες γι αυτη την κατασταση.
ετσι ειναι οι καιροι.ισως.

ανεβαινει τη σκαλα να μαζεψει και να φυγει....κοιταει το παραθυρο.

εχει ακομα φεγγαρι....

"προλαβαινω να ονειρευτω?"