στην Αθηνα δεν εχω φιλους μονο γνωστους.ΝΟΤ.

η μοναξια εδω μπορει να σε σκοτωσει.

η Αθηνα δεν ειναι σαν ολες τις αλλες πολεις.μικρες ή μεγαλες.

ειναι μια κατηγορια μονη της.ολοι λατρευουν να τη μισουν και να την κραζουν.
κι ολοι εδω ερχονται κι ολοι απο εδω θελουν να φυγουν,καλυτερα να ξεφυγουν.

οταν δεν εχεις φυγει περα απο το σπιτι σου,τη γειτονια σου και το μερος που βγαινεις και κοινωνικοποιεισαι.σε οποια πολη η χωριο κι αν μενεις....δεν εχεις δει τιποτα.

δε σου φταιει η Αθηνα.

(εν προκειμενω δε μου εφταιγε με τιποτα η Αγγλια.
αφου λατρευω τη βροχη.και τις συννεφιες.και τα παρκα.και τις λιμνες με τις παπιες.
και αυτο το διαφορετικο και πολυπολιτισμικο γυρω.κι ολο αυτο το χαος εν ταξει.
αλλα αυτο ειναι αλλο κεφαλαιο.)

η μοναξια εδω δεν μπορει να σε σκοτωσει.
περπατουσα στην Αθηνα σημερα καθως βραδιασε.
καθε στενο εχει και μια διαφορετικη ιστορια,μια διαφορετικη μικροκοινωνια.
δε μεγαλωσα στο κεντρο.
μεγαλωσα με τη γιαγια να με πηγαινει σχολειο και να μου αγοραζει σοκοφρετες.και μετα ηρθα εδω.λιγο εξω απο την Αθηνα αλλα ακομα Αθηνα.

αν οι εαυτοι μου δεν μαλωναν μεταξυ τους η Αθηνα ισως γινοταν το playground μου.ισως γινει.ισως παλι οχι.

μ αρεσει εδω.που ειμαι τοσο μακρυα και βαριεμαι να φαω τη μαυριλα στη μαπα.κι ετσι κλεινομαι και κανω ονειρα ηλεκτρικα κι αλλες παλι φορες απλα καθομαι στον κηπο χαιδευοντας το σκυλο με τις ωρες ονειρευομενη πως ολα οσα υπαρχουν εκει εξω με περιμενουν να γινω καλα και να ζησουμε μαζι.

μαλακιες.

σκεψου πως οταν παω στο κεντρο χαιρομαι.ειναι σαν ενας αλλος κοσμος.ναι πενταβρωμικος.αυτη τη μαυριλα την αναζητας ωρες ωρες.κι αλλες παλι βαζεις τα καλα σου για να κυκλοφορησεις στους δρομους της,σαν για να περασεις συνεντευξη για να σε παρουν για ανθρωπο-φιλο-σχεση-παρεα-κουλ και δε συμαζευεται.
ναι δε λεω αφιλοξενη για οποιον δε ξερει.αλλα ποιος ξερει την Αθηνα τοσο καλα?νομιζω κανεις.ολοι ξερουμε οτι θελουμε,οτι ψαχνουμε,οτι ζουμε κι οτι κουλτουροαλτερνατιβ εχουμε ανακαλυψει.γιατι ετσι μας μεγαλωνουν εδω.μαλακιες.μικρα πυροτεχνηματα σκανε παντως.κι αυτο μερικες φορες αρκει.σχεδον παντα δηλαδη.
ολα ειναι ομορφα.κι εδω ομορφα ειναι.κι ισως εδω καλυτερα.γιατι η μοναξια εδω δυσκολα σε σκοτωνει.κρυβεται στη γωνια της.παραμονευει αλλα δε κανει το μοιραιο βημα.ακομα και στο μετρο.δεν εχεις νιωσει πως ενα βλεμμα η μια παρουσια ειναι πιο φιλικη?μην πεις οχι εγωισταρε.το βλεμμα νικα τα παντα.ειναι το βασιλειο του εκει μεσα.

νομιζω