αγκα8ια

καθενας στο πεταγμα του παραλληρει.

οταν μπαινεις σε αυτους τους εφιαλτες ομως δε βλεπεις.

κι οσοι ειναι διπλα σου πρεπει να σε ξυπνησουν.

οχι με φωνες.

με βοηθεια.

κι ας μη μιλας γιαυτο.

κι ας τους χαμογελας καταματα.
τον εαυτο σου ξεγελας.

ολοι φευγουν.

ολοι τρεχουν.

ολοι κρυβονται συνειδητα η μη.

και τι μενει?

ποιος μενει να σε σηκωσει απο το πατωμα οταν πεσεις.

πες μου.

η δειξε μου