assumption is the mother of all fuck-ups

κι εγω νομιζα,και εγω θεωρουσα.κι εγω σε ακουσα και σε θαυμασα που τα ελεγες τοσο εντονα,σχεδον τα πιστεψε και το χτες και ο δρομος και τα λογια λογια λογια.


οι περισσοτεροι λενε ψεματα στον εαυτο τους.

κι αφου πειστουν τα προβαλλουν σαν επιχειρηματα του σημερα τους.

πως προχωρας ομως ετσι?
χωρις καρδια εννοω.
γιατι αλλιως,μια χαρα βολευει.

αυτοι που γλυφουν τα αυτια μας δε θα ερθουν ποτε να μας βοηθησουν στο γκρεμο.
μα θα τρεξουν στο μπαλκονι να το πουν στο γειτονα.

ολες τις μαχες που εδωσες,με το ξυλινο σπαθι σου,τις εκαψε η φωτια απο τα ψεμματα που λες στον εαυτο σου για να αποκοιμηθεις.

χαρτινη βαρκουλα στον ωκεανο προφασιζοσουν.
μα εσυ ζητησες χαρτι για να φτιαχτεις.

οσα φωναζες χτες για τα χρυσα παλατια,χαθηκαν στο σκοταδι.
και σημερα καθαριζεις τις σκαλες τους σιωπηλα.

αγερωχο που σε κανει ο εγωισμος ε?
και πανω απὀλα δικαιο.

κι εμεις νομιζαμε πως δε θα αλλαζε τιποτα και κανεις.......