Δευτέρα, Αυγούστου 31, 2009

f is for fuckin friendship

"...Οι φίλοι , οι πραγματικοί εννοείται, σε αποδέχονται όπως είσαι.

Με τις αδυναμίες, τα λάθη και τα πάθη σου. Οι φίλοι ξέρουν τις αλήθειες σου και συνεχίζουν να σου μιλάνε! Και να σε αγαπούν. Οι πραγματικοί εννοείται,το πάμε. Δεν παλεύεις να αποδεικνύεις τον εαυτό σου όταν είσαι μαζί τους.

Οι φίλοι είναι το ξεχωριστό μέρος που έχει ο καθένας μας. Ένα μέρος που μπορείς να γυρνάς κουρασμένος , να βγάζεις το καμουφλάζ και τα στολίδια σου και να πέφτεις να ξεκουράζεσαι. Είναι αυτοί που θα σε κάνουν να κλείσεις την τηλεόραση κατά τις 8 , που τώρα από Σεπτέμβρη, θα αρχίσει να σε πείθει πάλι πως είσαι ένας βλάκας που πεθαίνει..."

αποσπασμα απο οναρ http://onarmusic.gr/kalokairi/


καποτε ειχα πει οτι οι φιλοι,οι πραγματικοι φιλοι,ειναι οι συγγενεις που επιλεγεις.

οταν εισαι περιεργος ανθρωπος-οτι κι αν σημαινει αυτο-,τους φιλους σου τους βαζεις σε εναν καναπε πρωτη θεση στην πιστα της ζωης σου.καναπε οχι τραπεζι.
για να καθονται οπως θελουν,ακομα και να κοιμουνται πλαι σου.
να αραζουν πως το λενε.
ειναι αυτοι που αν στους πειραξουν βγαζεις οπλα απο κρυφεσ τσεπες καθε ειδους.
αμα μπορουσες να δαγκωνες και να μην σε περασουν για παραφρων,θα το εκανες.

η ζωη μας αλλαζει τοπο κατοικιας,συντροφους και εποχες συνεχεια.
ειτε το επιδιωκουμε ειτε οχι.
το πρωι καλοκαιρι το βραδυ χειμωνας βαρυς.

χειμωνας ναι.
οταν σου λειπουν οι φιλοι σου ετσι ειναι.

assumption is the mother of all fuck ups

συνεχιζω να το πιστευω.

το να υποθετεις και να νομιζεις ειναι αυτο που σε τρωει.
ειναι αυτο που μας διαχωριζει απο τα παιδια και μας κανει ξαφνικα αυτο που σιχαινομαι.μεγαλους με το πιο ασχημο προσωπο τους.αυτο της αποξενωσης,του ασε με ρε φιλε στη ζωη μου.του απολυτου.της παρεξηγησης χωρις εξηγηση.

ανθρωποι πανε κι ερχονται συνεχεια στη ζωη μας.αλλους τους παραχωρουμε θεση στον καναπε και σηκωνονται και φευγουν.κι αλλοι απλα καθονται στο χωλ.
κι αλλοι εχουν γινει ο καναπες.ο εαυτος σου κι η προεκταση του.

δεν ειναι ενος ή δυο η επιλογη.

αναθεμα κι αν ξερω αν ειναι συγκυριες η απλα αναποφευκτη δρομολογηση πραγματων.

το θεμα ειναι οτι τελικα ολα στο χερι μας ειναι.

κι οσοι μενουν αν μεινουν κι οσοι φυγαν αν θα ξαναγυρισουν η οχι.

η μηπως φυγουμε εμεις τελικα μετα απο τοσες μαχες?

η ζωη ειναι παιχνιδι που παιζει με μας.

το σκακι μας το χουμε στην τσεπη,αλλα εγω προσωπικα σκακι δε ξερω ουτε απο στρατηγικες.

απο σιωπες και στιγμες και αγκαλιες κατι λιγα.εμπειρικα.

φιλος η φιλη.συγγενεις ουτε εξ αιματος ουτε εξ αγχιστειας.

Εξ....αφορμων.

ειναι αυτοι που περιμενουν πως και πως να βρουν μια στιγμη να μοιραστουν τη σιωπη τους οταν δεν ειναι καλα.
ειναι οι ανθρωποι που οταν εισαι στην ακρη της γης,βρισκουν ακομα και περιστερια να σου πουν ενα γεια κι ενα χαμογελα.
ενα δε πειραζει που δεν εισαι εδω,οταν θα ερθεις ολα θα ειναι ομορφα.
ενα συνεβησαν πολλα,μα προχωραμε απο δω και περα ξανα.
ειναι πολλα.κι ολα σε ενα.οχι 1+1=2

καληνυχτα.....