ραδιο ινσειν

γαλλικες μυτες,προσεγμενες λεξεις κι οχι απροσεχτες κινησεις.
γαλλικα,πιανο,μπαλετο και βλεμμα στο δαπεδο.
"γεια σας,με λενε ευλαμπια και θα ηθελα να αφιερωσω το επομενο τραγουδι στη φιλη μου σοφια που μ'αγαπαει πολυ,στη μαμα μου την καλη,στο μπαμπα μου και στη γατα του γειτονα που με κανει να ονειρευομαι οτι μπορει κι εγω μια μερα να βγω βολτα μονη μου"

ΜΠΛΙΑΧ.

τι εχειςπαθει?γιατι φανταζεσαι υπαρκτα ατομα σε ηλιθιες καταστασεις?ποτε ηξερα για να ξερω τωρα.
ευαισθησιες κι αναισθησιες.
μικρες οι διαφορες μοιαζουν.δυο γραμματα μοναχα.
ενα αλανι με μια καρδια στην κωλοτσεπη.
ενα κοριτσι οχι των δρομων, μα των συνεχων διαδρομων.
να μην συγκρινεται.αυτο ηθελε.
οχι να ειναι κατι σπουδαιο.της αρκουσε,κατι ξεχωριστο.
και τωρα την εβαλες να κολυμπησει στισ θαλασσες του ιδιου.
στις θαλασσες του περιπου ιδιου.
σιγα τη διαφορα.
εντονα βλεμματα στα παραθυρα.να κοιτας τον εαυτο σου και να του λες ηρεμησε,ειναι μονο μια στιγμη.κι αλλες παλι τα ματια σου να κοιτουν απεναντι κι εσυ να εισαι μιλια μακρυα.
κι εσυ ?
-εγω απλα ξερω τι θελω
κι εσυ....
τελικα ο μονοσ μαγκας παιζει να μαι εγω,που ολο αλλαζω πλανα-αεροπλανα και πλανητες μελλοντικης εξορμησης...

πες μου ποτε θα με θελησεις διπλα σου
για τις νοτες τισ παραξενες στα βραδυα σου
που δε θα σου χαλαω την αισθητικη
που δε θα σε πειραζουν οι ασχημες μου λεξεις
που θα δεις πως κι εγω,κι ας εχω λασπη στα παπουτσια μου,θελω να με δεχτεις-σαν αυτο που ειμαι.

μα ποιος αντεχει πολυ χωρις μασκες....