ντο

ολα παγωνουν σιγα σιγα αναμεσα μας.

δε μπορω να σου εξηγησω γιατι δε μιλαμε.

ετσι γινεται με μας.

δεν ειναι η πρωτη φορα.

παντα ετσι ημασταν νομιζω.
με εντασεις.

ειναι αυτες οι λεπτες γραμμες ισορροπιας που καμια μας δεν μπορει να ακροβατησει και να τα καταφερει μεχρι την απεναντι ακρη με επιτυχια.

ειναι σκληρη και παντα ετσι τη θυμαμαι.

δε θυμαμαι μια φορα να ηταν αλλιως.

με εντονο βλεμμα που αλλες φορες σε μαλωνει και αλλες σου δινει οση δυναμη εχασες καπου στο δρομο.

μαυρα προβατα σε λιβαδια με χιονι.

αν τη γνωρισεις θα δεις πως λαμπει.

μα οι συγκρουσεις μας δε θα αλλαξουν ποτε.

κι ας μη μιλαμε.πια