for g

πιστευες στα ονειρα απο μικρη
που δεν υπηρχαν βραχια να γατζωθεις
που δεν υπηρχαν ανθρωποι να ανοιχτεις.
γυρνας με μια μπλε καρδια μεσα στους δρομους.
επιτιθεσαι αμυνομενη σε οτι σου μοιαζει ομορφο.
πιο πολυ φοβασαι τη σκια σου παρα να πληγωθεις απο οτιδηποτε.
παρα να πεσεις απο το συννεφο σου παλι.
γιατι ξερεις πως θα ξανανεβεις.αργα η γρηγορα.
αυτη η σκια ομως?
πως σε τυλιγει.
πως τυλιγει την παιδικη τρελα και τα γελια .
σε κλεινει στο δωματιο σου
και σφραγιζει τα παραθυρα....
μα οι αχτιδες παντα βρισκουν διεξοδο.

eyxaristw