shmeris

κλαινε τα ματια.
γυρισα κι αντι για αγκαλιες βρηκα κλιμα γαλαζιο.
το περιμενα.μετα απο οσα ειχαν προηγηθει.
μετα ενα αστερι μαγικο μας εκανε καλα.μονο την κουραση δε πηρε.
η κινηση μας ενωσε παλι.
και φτανω σπιτι.
και νιωθω να σπαω σε καθε βημα.
και ξαπλωνω.
και τοτε το μυαλο μου γυρναει σε 5000 μερη.
αυτο το σπιτι μοιαζει ψυχρο,δε το εχω ζησει.και "μενω" εδω σχεδον 14 χρονια.πφφφ
και οι καλες στιγμες που πανε?γινονται ενα με τον τοιχο?
πρεπει να κοιμηθω.
πρεπει να διαβασω.
8ελω τοσα να πω.
8ελω να φωναξω.
να κλαψω.
να σε δω.
ευκολα που θα μοιαζουν ολα απο μακρυα.
πρεπει να κοιμηθω για να ξυπνησω,εγω.
ομως οχι.
δε μπορω.μεχρι και τραγουδια μου ειπα.
και παραμυθια.
επιμενεις να με γυροφερνεις μυαλο.
αγκαλιες που να μην ποναει το αντιο υπαρχουν αραγε?