Δευτέρα, Αυγούστου 13, 2007

γκουντναιτ μουν

δαντελες ξεχασμενες σε ροζ τοιχους

απο τοτε που γυρισες σπανε γυαλια οταν σκεφτομαι

ταξιδι χωρις ορους ειχαμε συμφωνησει σιωπηλα

και ξαφνικα ξυπναει μεσα μου οτι γουσταρω να κοιμαται

και φωναζει

στα ονειρα μου που σε βλεπω, που αισθανομαι τις μυρωδιες που κρατησες δικες σου να μου κοβουν την ανασα στο κυνηγητο

παραξενιες?
ποιος ξερει να σου πει με σιγουρια?
κανεις.

ευχες κανεις και ονειρα που σιγα σιγα κρυβεις.
κι απο μενα.
σιωπηλα περπατας και μπλεκεσαι σε νοτες που δεν ειχα ξανακουσει.
εικονες που δεν αποτυπωθηκαν πουθενα.ειναι ολα οσα ζησαμε και ζουμε.ολα τα βλεμματα και τα στραβοπατηματα που περιεχονται σε ενα βιβλιο.
μια ιστορια που αλλαζει μορφες με καθε αστερι που πεφτει.

καληνυχτα,το φεγγαρι μικραινει μικρε ταξιδευτη

μη με ξεχνας,εχει κρυο

κι ας μη τελειωσε ακομα το καλοκαιρι