μφ μφ κι αλλα τετοια γνωριμα

μερες αργιας.

απολυτη ησυχια.μεσα και εξω.

ζεστη.κανεις δε κουνιεται με ευκολια.

ακομα και τα πιτσιρικια στις αυλες βγαινουν μολισ σουρουπωσει που εχει λιγοτερη ζεστη.

να μπορουσα να γινω μικρη.να παρω κι εγω το πλαστικο ποδηλατο με την κοκκινη σελα και να μη με νοιαζει αν θα μπορεσω να φτασω τουσ πιο μεγαλους....ή που θα παω εν τελει....

ανακατεμενα μαλλια και καρδιες χωρις ηρωες προκατ.ακομη.

ειναι στιγμες που ολοι μοιαζουν τοσο κοντα σου κι ας ειναι χιλιομετρα μακρυα.
και κοιτα ποσο δικαιο μοιαζει οταν αυτοι που ειναι διπλα σου και σ'ακουμπουν ειναι χιλιομετρα μακρυα.σας χωριζουν αποστασεις μονιμες.σαν τα καγκελα στα παραθυρα των φυλακων.αραγε οταν εισαι απο μεσα...τι νοσταλγεις πιο πολυ?να βγεις εξω ή να δεις εικονες σαν ξυπνησεις χωρις καγκελα,χωρις εμποδια?

αθωοτητα και ελευθερια.ηρεμια και αγκαλια.επικοινωνια.close contact που λενε κι οι φιλοι μου οι αγγλοι.αυτο.ποσο υποτιμημενα.πεφτουν αυτα τα χαρτια στο χρηματιστηριο της καθημερινοτητας.

να μην ξυπνησω-να θυμηθω να μην ξυπνησω.ειναι τοσο ομορφα εδω