ταρτ-

ξυλα που χορευουν

σε παραλια απομακρυσμενη

περπατησιες αποτομες-ανεμελες

σε αμμο μοναχικη

ζωες μπερδευονται

σαν βοτσαλα που τα ταξιδευει το κυμα


θελει χρονο.υπομονη.

ειναι σαν να εισαι μικρος.θες με το που πιασεις το καλαμι να πιασεις και το μεγαλυτερο ψαρι.

η θαλασσα σε πνιγει και σε ηρεμει.
ποσο αληθεια βγαζει αυτο το συναισθημα.το διπλο και αντικρουομενο.

εχεις μια απωλεια.

θλιβερη οπως καθε αλλη,μα αχνη.

αλλες φορες σε τυλιγει σαν ομιχλη

κι αλλες την βλεπεις στην ακρη του δρομου. σε κοιτα.

σου κλεινει το ματι.