παρκο

Μαυρο παπλωμα και ασπρα σεντονια

ασπρομαυρα ονειρα

δε μου αρεσει να με αγγιζουν

κι ομως εσυ κρατας τοσο ομορφες αποστασεις

κανεις δε ξερει

ουτε εμεις

περιεργοι καιροι

πως να εξηγησω
και γιατι να καταλαβεις

παρκο ειναι η ζωη μας

κι εχει φατσες αστειες

κι εχει λιμνες με κυκνους

κι εχει παιχνιδια

κι εχει χαμογελα

μη με ρωτας

κανε με να νιωσω ασφαλης