κοιμασαι πολυ

ξυπνησες νωρις και δεν ξερεις τι να κανεις.
ανοιξες μεχρι και το παραθυρο.
σαν ενδειξη καλης θελησης πως θες να ζησεις αυτη τη μερα.
εχει πολυ συννεφια.και κρυο.
απο αυτο που σε ξυπναει και σου παγωνει τη μουρη.που κλεινεις τα βλεφαρα σου και νιωθεις το κρυο μεσα σου.
τα συναιςθηματα συγκρουονται οπως τα αυτοκινητακια στο λουνα παρκ.μονο που ο οδηγος ειναι παντα ο ιδιος.ο εαυτος σου.
κοιμασαι πολυ.
αφυσικα πολυ.
αρνεισαι την πραγματικοτητα με τον δικο σου τροπο.
κρατας επαφες με τους ανθρωπους που ακομα δε σε κανουν να νιωθεις αβολα.
νομιζεις.
8υμαμαι ενα ξημερωμα ιδιο με το σημερινο,στη ζωη σου.
ηταν πριν 3 χρονια περιπου.
μονο που δεν ξυπνησες.γιατι δεν κοιμηθηκες ποτε.κι εκεινο το δωματιο που μισουσες.
η μικρη σου φυλακη.
το βλεπω στις σκεψεις σου πως το αποζητας παλι.
να μην ξεχασω να σου πω ποσο μου λειπεις οταν φευγω..ακομα και χωρις βαλιτσες